Karin Stiksma werkt al jarenlang in het sociaal domein, als toezichthouder, ontwikkelaar van concepten op bestuurlijk niveau, consultant en directeur-bestuurder. Ze studeerde vrijetijdswetenschappen, deed de internationale Master ‘Program in European Leisure Studies’ en werkte mee aan internationale onderzoeken. Ook schreef ze een Whitepaper waarin ze haar dromen beschreef voor inclusieve dagrecreatie in Nederland; nu en over tien jaar. Volgens Karin kun je bij dit maatschappelijke vraagstuk aan drie knoppen draaien om de toegankelijkheid te verbeteren: de attractie zelf, de infrastructuur en de medewerkers.
Je beschreef een droom in je Whitepaper, wat is daaruit voortgekomen?
Het heeft geleid tot een aanpassing van het protocol ‘Samen Veilig Uit’ van de Club van Elf. Dat is de koepel van grootste dagattracties in Nederland. Het protocol werd opgesteld om de heropening van dagattracties in de anderhalve meter samenleving veilig te laten verlopen. Dankzij de aanpassing werd daarin ook goed rekening gehouden met de speciale behoeften van mensen met een beperking.
Je bent oprichter van de Community Toegankelijke Recreatie, hoe is dat ontstaan en wat houdt het in?
Om toegankelijkheid en inclusie in de Nederlandse recreatie echt op de kaart te zetten heb je partijen van alle kanten van het speelveld nodig. Recreatieondernemers, hun toeleveranciers, producenten van attracties, ervaringsdeskundigen, belangenorganisaties en meer. Veel van die partijen kennen elkaar helemaal niet, dus in mijn beleving lag daar een enorme kans. Het was me tijdens het onderzoek voor mijn Whitepaper al opgevallen dat er enorm veel initiatieven zijn, ook dat biedt kansen.
Zo ontstond het idee voor de Community Toegankelijke Recreatie; verbinden van al deze partijen en initiatieven, samen kennisdelen en leren. En dat op één plek, uniek in Nederland. We werken samen met partijen als de Efteling, de Vrienden Loterij, het ministerie van VWS, Apenheul, Beekse Bergen en Toverland.
Jullie werken samen met VWS, heb je de politiek nodig voor verandering?
Ik denk het wel. De overheid heeft een brede maatschappelijke verantwoordelijkheid en kan een stimulerende en faciliterende rol pakken om eindelijk deze beweging nog verder te brengen.
Welke gouden tip heb je voor een bedrijf dat zijn eerste stappen wil zetten richting toegankelijkheid?
Ga in gesprek met mensen met een beperking. Stel ze vragen. Wat hebben ze van jou nodig? Leg daarbij niet steeds het accent op de beperking, zij zijn jouw gast in je recreatieonderneming, wat hebben ze nodig om het fijn te hebben? Dat is bij gasten zonder beperking ook het uitgangspunt. Als je dat in beeld hebt kun je samen kijken in hoeverre je elkaar daarin tegemoet kunt komen. En zorg dat je informatievoorziening op orde is. Zijn er zaken in jouw recreatieonderneming niet toegankelijk? Vermeld dat dan duidelijk op je website. Dat voorkomt teleurstellingen.
Wat is jouw wens voor de toekomst?
Dat we de community gaan uitbreiden met deelnemers aan de kant van de attractie industrie. Ook hoop ik dat de overheid haar rol gaat pakken om dit actief te gaan faciliteren. Zelf wil ik graag recreatieondernemers blijven ondersteunen om tot een inclusieve strategie en dat te vertalen naar een inclusieve bedrijfsvoering. Ook wil ik graag internationaal actief zijn op dit vlak zodat we ideeën uit het buitenland naar Nederland kunnen halen en vice versa. Ik ben al lid van de Taskforce Accessibility van IAAPA (International Association of Amusement parcs and Attraction Industry).
Wat vind je van scribit.pro?
Hartstikke mooi. Dat geeft recreatieondernemers een nieuwe kans om een stukje van hun dienstverlening toegankelijk te maken. Daarmee helpen we Nederland weer toegankelijker te maken, dus dat vind ik ongelooflijk leuk!
En dat scribit.pro deelnemer is van de community vind ik waardevol. Jullie kunnen daar ideeën oppikken van anderen en de andere deelnemers op jullie beurt inspireren en helpen. Die verbinding is precies wat de community wil bereiken, dan wordt het alleen maar beter en mooier.