Marianne Dijkshoorn, bekend van het boek ‘Maak je event toegankelijk voor iedereen’, had vroeger de droom om de organisator van evenementen te worden. Echter, door de jaren heen begon deze droom te veranderen en evolueerde deze tot een perfecte combinatie van wat haar hindert en wat ze graag zou willen doen. Als spreker en adviseur ondersteunt ze evenementenorganisaties bij het toegankelijk maken van hun evenement en/of locatie voor mensen met een verschillend type beperking.
Hoe ben je op het idee gekomen?
Het leek me altijd al leuk om iets in de evenementenbranche te doen. In 2008 wilde ik met mijn vrienden mee naar een lokaal festival. Dit werd op een heuvel georganiseerd. Doordat ik zelf slecht ter been ben, ging dat voor mij niet allemaal zo vanzelfsprekend. Ik zou er wel naartoe kunnen klimmen, maar dat zou mij te veel moeite en energie kosten, energie die ik niet meer kon steken in het genieten van het festival. Ik heb toen contact gezocht met de organisatie en er werd naar me geluisterd. Dat was voor mij, al wist ik dat toen nog niet, het begin van mijn carrière met mijn bijdrage aan toegankelijke evenementen.
En toen kwam je erachter dat je dit graag wilde doen?
Nee, Het is ook gewoon nodig en ik bleef vragen krijgen over toegankelijkheid. Ik wilde nog steeds evenementen organiseren. In 2014 ging ik er serieus mee aan de slag toen ik mijn eigen bureau oprichtte, Welkom Toegankelijkheid & Evenementen. Toegankelijkheid staat voor toegankelijkheidsadvies en evenementen voor evenementenorganisatie. Sindsdien geef ik met veel plezier advies over toegankelijkheid, doorgankelijkheid en uitgankelijkheid. Af en toe organiseer ik nog met veel plezier een evenement. Dit is vaak voor opdrachtgevers die meerdere mensen met een beperking verwachten. De leukste opdrachten vind ik wel de sprekers opdrachten om mensen te inspireren op het gebied van toegankelijkheid, doorgankelijkheid en uitgankelijkheid.
Uitgankelijkheid, die term hoor je niet vaak. Wat houdt dat in?
Klopt. Ook wel logisch, want als bezoeker van een evenement ga je er vanuit dat er niets heftigs gaat gebeuren waardoor je snel weer weg moet. Toch kan er een situatie ontstaan waarbij je de locatie snel moet verlaten, bijvoorbeeld bij het afgaan van een brandalarm. Dit moet, uiteraard, voor elke bezoeker even goed te doen zijn. Denk hierbij aan hoe de nooduitgangen zijn aangegeven, of mensen met een rolstoel door de nooduitgang kunnen, hoe de communicatie hierover is geregeld, want je begrijpt, niet iedereen met een beperking kan de welbekende ontruimingsmaatregelen volgen. Mensen staan er vaak niet bij stil wat er eigenlijk allemaal nodig is om een locatie toegankelijk, doorgankelijk, uitgankelijk en gastvrij te maken voor iedereen.
Vind je dat er te weinig aandacht is voor dit onderwerp?
Dat niet zo zeer. Ik merk bij grote evenementen dat men er echt over wil nadenken in het kader van duurzaamheid en maatschappelijk verantwoord ondernemen. Ik heb bijvoorbeeld ook geholpen bij het toegankelijk maken van DockYard, een groot festival dat valt onder het Amsterdam Dance Event (ADE). Zij hebben inmiddels een certificering voor een toegankelijke locatie.
Ook bij het Eurovisie Songfestival ben ik bezig geweest met toegankelijkheid. Toen het Eurovisie Songfestival in 2019 door Nederland gewonnen werd, kwamen er al snel signalen dat er weinig ging gebeuren met toegankelijkheid. Ook Ronald Ligtenberg van Possibilize kreeg deze signalen. Samen stuurden wij een mail naar de organisatie. Hierop kregen wij geen reactie. Na meerdere vriendelijke mailpogingen schreven wij samen een lobbyplan dat we stuurden naar o.a.: Ministerie van OCW en BZK, Gemeente Rotterdam, Ahoy, MKB Nederland, Ieder(In) en Rotterdam Partners. Het lobby plan werd zoveel gelezen en doorgestuurd dat iedereen ervan wist. Uiteindelijk zaten we aan tafel met de eindverantwoordelijke van het Songfestival. Zo werd het Songfestival een van de eerste evenementen ter wereld dat ook toegankelijk werd voor alle mensen met een verschillend type beperking, zowel qua tv-uitzending als qua live-evenement. Dat maakt mij trots. Zo blijkt dat toegankelijkheid helaas nog vaak een ondergeschoven kindje is: wel belangrijk, maar geen topprioriteit. Veel festivals komen niet verder dan een te klein chemisch toilet voor een rolstoelgebruiker, dat is natuurlijk geen toegankelijkheid. Ik probeer al deze organisatoren met inspiratie en praktische voorbeelden verder te helpen.
Heb je nog specifieke toekomstplannen voor je bedrijf?
Meer evenementenlocaties en festivals adviseren en certificeren. Op deze manier worden steeds meer evenementen en openbare ruimten toegankelijk gemaakt voor iedereen. Dat gaat nog even tijd kosten, maar elke stap is er een.
Daarnaast ben ik ook bezig om een handreiking over digitale toegankelijkheid te ontwikkelen, want veel video overleggen zijn totaal niet toegankelijk voor mensen met een beperking. Tot slot hoop ik natuurlijk op een vierde druk van het boek ‘Maak je event toegankelijk voor iedereen’.
Ga voor meer informatie naar: Welkom – Toegankelijkheid & Evenement – Marianne Dijkshoorn (geenbeperkingmeer.nl)