‘Ik zou John de Mol willen blinddoeken om hem de mogelijkheden van audiodescriptie te tonen.’

Even voorstellen

Marjolein is 42 jaar. Ze is getrouwd en heeft een zoon van 16 en een dochter van 14 jaar. Ze woont met haar gezin in Arnhem en werkt voor het Apcg: het Arnhems platform chronisch zieken en gehandicapten. Ook zet ze zich in als ambassadeur voor audiodescriptie. Marjolein was slechtziend omdat ze te vroeg geboren is. Acht jaar geleden is ze haar zicht volledig kwijtgeraakt en heeft ze twee oogprotheses gekregen.

In haar vrije tijd zingt Marjolein in een gospelkoor. Ze houdt van muziek, gaat graag naar het theater en de bioscoop en is naar eigen zeggen ‘Paul de Leeuws stekeblinde groupie.’

Wat kijk je graag?

‘Ik vind het heel leuk om naar de bioscoop te gaan. Ik ben laatst nog naar De Tatta’s geweest met mijn zoon. Ook kijk ik graag naar series en naar programma’s op tv. Onder mijn favorieten zijn Wie is de Mol?, Flikken Maastricht en Boer zoekt Vrouw. Ik maak ook gebruik van verschillende streamingdiensten als Netflix en Amazone Prime. Daar kijk ik tevens naar Engelstalige films en series. Dit kan ik allemaal ervaren met behulp van audiodescriptie. Ook wanneer ik het theater bezoek, kan ik gelukkig gebruikmaken van audiodescriptie.

Ik ben heel blij met de Earcatch app. Deze app voor audiodescriptie zorgt ervoor dat ik in een bioscoopzaal of voor de televisie via een hoofdtelefoon of oortjes individueel toegang heb tot de beeldbeschrijving. Dan kan je samen met anderen van iets genieten. Maar ik kan zo juist ook individueel naar iets kijken. Het nadeel van streamingsdiensten is dat de audiodescriptie voor iedereen hoorbaar is. Dat is iets waar mijn gezin niet altijd op zit te wachten. Op die manier wordt hun kijkervaring namelijk negatief beïnvloed.’

“Audiodescriptie zorgt ervoor dat ik producties, nu ik blind ben, beter kan zien dan toen ik nog slechtziend was.”

Wat was een prettige, toegankelijke kijkervaring?

‘Wie is de Mol? springt er voor mij echt bovenuit. Het is geweldig dat we dat met het hele gezin met een bakje chips op de bank kunnen kijken. Voorheen konden alleen mijn man en kinderen Wie is de Mol? live kijken en moest mijn dochter het na afloop nogmaals met mij kijken, om voor mij te beschrijven wat er te zien was. Dat was voor mij minder prettig, maar ook zij kijken natuurlijk liever samen met hun moeder naar de televisie. Het feit dat we nu gezellig met z’n allen van dat programma kunnen genieten, is geweldig. Bovendien kan ik er zo ook over meepraten met anderen.’

Wat ervaar je als de content die je wilt kijken niet toegankelijk is?

‘Dat gebeurt heel vaak en dat is moeilijk en vervelend. Maar je kunt er niet de hele dag verdrietig om zijn. Het is met name vervelend wanneer een bepaald programma of bepaalde dienst eerst wel beschikbaar was met audiodescriptie en daarna niet meer.’

Wat moet er gebeuren om videomakers en contentaanbieders bewust(er) te maken van de noodzaak van videotoegankelijkheid?

‘Ik zie het als mijn missie mijn verhaal te delen. Mijn droom is bijeenkomsten te organiseren, te beginnen bij de televisiewereld. Het lijkt me een idee programmamakers, omroepen en zenderbazen geblinddoekt naar een programma of film te laten kijken. En vervolgens laat ik ze dezelfde productie nogmaals ervaren, maar dan met audiodescriptie erbij. Ik zou John de Mol willen blinddoeken om hem de mogelijkheden van audiodescriptie te tonen. Ook in de politiek moet er absoluut meer bewustwording komen. Dan zullen deze makers en beleidsmakers ook beseffen hoeveel audiodescriptie niet alleen de blinde kijker brengt, maar tevens de mensen om degene heen. 

Ik vind het van belang niet alleen maar te zeuren. Liever benadruk ik juist al het goede wat het mij en mijn naasten brengt. Audiodescriptie zorgt ervoor dat ik producties, nu ik volledig blind ben, nog beter kan zien dan toen ik nog slechtziend was.’